΄΄ Και πέμψας απεκεφάλισε τον Ιωάννην εν τη φυλακή και

΄΄  Και πέμψας απεκεφάλισε τον Ιωάννην εν τη φυλακή και

ηνέχθη η κεφαλή αυτού επί πίνακι΄΄

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Αθανασίου Κοκκινόπουλου

Όπως τα μεγάλα μέγαρα που καθημερινώς οικοδομούνται για να μπορέσουν να ανθέξουν στο βάρος των πολλών διαμερισμάτων χρειάσθηκαν να ταφούν στα θεμέλια των πέτρες μεγάλες, έτσι ακριβώς και το χριστιανικό οικοδόμημα για να ιδρυθή και να στερεωθή χρειάσθηκε να θανατωθούν μεγάλοι και εκλεκτοί άνδρες.

Ένας από τους μεγαλυτέρους στιλοβάτες της θείας του Χριστού οικοδομής υπήρξεν ο Πρόδρομος και Βαπτιστής του Χριστού του οποίουτην αποτομήν της Τιμίας του Κεφαλής σήμερα εορτάζομεν.

Χρισθείς υπο της θείας Πρόνοιας να σαλπίση μετάνοιαν εις τον Ισραήλ, για να χαμηλώσουν τα βουνά της επάρσεως, ν΄ανωρθωθούν οι φάραγγες της αδικίας και πάσα ψυχή να ισοπεδωθή ευθεία προ του Θεού, θαραλέα απετέλεσε ο άγιος προφήτης την αποστολή του, αψηφήσας τη σάρκα, αψηφήσας τον κόσμον και περιφρονήσας την δύναμιν των ισχυρών της γής.

Δεν εχαρίσθηκε προς την φαρισαϊκήν υποκρισία όταν εναβρυνομένη ήλθε να τον καταπλήξη παρά τας όχθας του Ιορδάνου, Ολυτε εχαριτολόγησε προς τον επί πατραγαθία πλήν άκαρπον και υπερήφανον λαόν.

Είχε λάβει αποστολήν μεγάλων ! Να διδάξη, να φωτίση, να ελέγξη, να καυτηριάση την αμαρτίαν, όπου κο αν την συναντούσε. Και το πρόγραμμά του αυτό το εφήρμωσε πιστά μέχρι και τις τελευταίας του αναπνοής.

Βασιλεύς της Γαλιλαίας καιθ Περαίας επι της εποχής του Ιωάννου ήτο ο έκφυλος Ηρώδης ο Αντίπας, όστις παρά τον Θείον και ανθρώπινον νόμον συζούσε παρανόμως με τη γυναίκα του αδελφού του Φιλίππου. Την περίφημη Ηρωδιάδα, ενώ και ο άνδρας της Ηρωδιάδος αλλά και η γυναίκα του Ηρώδη ευρίσκοντο εις την ζωήν.

Η παρανομία αυτή του Βασιλειά μαθητεύτικε γρήγορα σ΄όλο το λαό και προκαλούσε τα μυστικά σχόλια των υπηκόων, αλλά που να βρεθή σθένος, που να βρεθή ψυχή ηρωϊκή να ελέγξη την αναισχηντίαν όταν είναι μάλιστα στολισμένη με περφύραν και στέμμα.

Όταν ο Βασιλείας των Περσών Καμβύσης περιφρονών πάσαν ηθικήν ευαισθησίαν, απεφάσισε να παντρευτήν την αδελφήν του και για κοροϊδία και εμπαιγμό έθεσε το ζήτημα αυτό υπό την κρίσιν των νομομαθών του, οι νομικοί του σύμβουλοι του απήντησαν ότι εξετάσαντες τους νομικούς κώδικας, απαγόρευσιν γάμου αδελφού μετά αδελφής πουθενά δεν ευρήκαν, παντού όμως ευρήκαν γραμμένο ότι η οποία δήποτε επιθυμία του Βασιλειά της Περσίας επέχει θέσιν νόμου.
Και όταν ένας άλλος Ηρώδης ο αποκεφαλίσας τον Άγιον Απόστολον Ιάκωβον τον αδελφόν του Ευαγγελιστού Ιωάννου, εφόρεσεν την Βασιλικήν του εσθήτα και καθήμενος επι του βήματος εδημηγορούσε οι όχλοι εφώναζαν ΄΄ Θεού φωνή και ουχ ανθρώπου΄΄
Αυτή δυστυχώς είναι πάντοτε η ψοφοδεής στάσις η τηρουμένη από τους πολλούς απέναντι των μεγάλων και τρανών της ημέρας. Και μπορή ο μεγάλος να προσβάλη την τιμήν του μικρού καθ΄οιονδήποτε τρόπον χωρίς ο μικρός ούτε να διαμαρτυρηθή, φοβούμενος μήπως χάση το ψωμί του.
Μονάχα ο Βαπτιστής της ερήμου, απτόητος ανέβηκε τα βασιλικά ανάκτορα της Μαχαιρούντος και χωρίς να θαμβωθή από αίγλη και δορυφορία του ακολάστου ζεύγους εβρόντησε σαν κεραυνός σμερδαλέος προς τον Ηρώδην δεικνύων την αθέμιτον συγγενή του Ηρωδιάδα΄΄ Ουκ έξεστί σοι έχειν γυναίκα του αδελφού σου΄΄.
Λέγεται ότι όταν η έκφυλη και αμαρτωλή Λαϊδα αντελήφθη τις πρώτες ρυτίδες του γήρατος να αυλακώνουν το άλλοτε γιαλιστερό και δροσερό μέτωπό της άρπαξε τον καθρέπτη, ο οποίος είχε το θάρρος να την παρουσιάση όπως ήταν στην πραγματικότητα και τον πέταξε ΄κάμνοντας τον χίλια κομμάτια. Κατά τον ίδιο τρόπο εξεμάνη και ο ασελγής Ηρώδης όταν ο Βαπτιστής, καθρέπτης του θελήματος του Θεού, του παρουσίασε τις ηθικές του ριτίδες και την ηθική του ασχήμια. Και καταχρασθείς την υλική και φθαρτή δύναμή του συνέλλαβε τον Ιωάννην και τον έρριψε εις την φυλακήν.
Αυτός εστάθη πάντοτε ο κλήρος των μεγάλων δαδούχων της αληθείας. ΄΄ Ελιθάσθησαν, επριονίσθησαν, εποιράσθησαν εν φόβω μαχαίρας απέθανον΄΄. Επότισαν πάντοτε με το αίμα των την μαραμμένην συνείδησίν του κόσμου για να την τονώσουν και για να την ανορθώσουν. Γιατί πράγματι ο Βαπτιστής επλήρωσε την αφοσίωσίν του προς το καθήκον με το αίμα του.Μπορούσε βέβαια, αν ήθελε να κολακεύση τα έρποντα πάθη του βασιλικού ζεύγους και να λάβη επίλεκτον θέσιν ως άλλος Ρασπούτιν εις τα Παλάτια πέρνων και φέρνων και βασιλέα και Βασίλισσαν. Ακόμη θα μπορούσε αν είθελε να τεθή επι κεφαλής του Λαού σαν άλλος Βαρχωχεβάς και να υψώση σημαία επαναστάσεως κατά του ανηθίκου και αναξίου Βασιλέως. Αλλά ο Ιωάννης είχε χαρακτήρα αδαμάντινο και δεν εγνώριζε κιβδηλείες. Και η ζωή του και ο θάνατος του ήταν στα χέρια του Θεού, ο οποίος έχει ακόμη και τις τρίχες του καθενός μας αριθμημένες.
‘Εφθασαν τα Βασιλικά γενέθλια, Και η Σαλώμη η αντάξια κόρη της μοιχαλίδας Ηρωδιάδας εχόρεψε τον ανήθικο και άσεμνο χορό της μπροστά στους μισομεθυσμένους καλεσμένους του Βασιλιά. Εξηγήρθησαν αμέσως  οι ορμές του σαρκολάτρου μονάρχη εις τα μεθυστικά της κόρης στριφογυρίσματα. Και έτσι από το πάθος κυριευμένος υπόσχεται στην ανηψιά του ότι είναι έτοιμος να τις δώση οτιδήποτε του ζητήση . Και εκείνη συμβουλευθείσα την μητέρα της, ζήτησε την ΄΄ κεφαλήν του Ιωάννου επι πίνακι΄΄ . Ο Ηρώδης ταλαντεύεται, αλλά από μικροφιλοτιμία δεν θέλει να παραβή τον όρκο του, έστω και αντιτάσων φόνον κατά της επιορκίας.
Και ιδού λοιπόν επί πίνακι η ασκητική κεφαλή του κήρυκος της αληθείας.
Σπανιώτατο το ανθρώπινο μίσος έφθασε μέχρι τέτοιου βαθμού,ώστε να κορέση την εκδίκησιν του, ατενίζον άλαλον την αποτμηθείσαν κεφαλήν του εχθρού του μέσα εις ένα πινάκιον.